وزنه‌های سبک‌تر تا حد ناتوانی

هنگامی که با وزنه‌های سبک‌تر تا حد ناتوانی تمرین می‌کنیم چه اتفاقی می‌افتد؟

سیستم عصبی مرکزی مسئولیت بکار گیری منظم نورونهای حرکتی که با کوچکترین واحدهای حرکتی آغاز می‌شوند را بر عهده دارد

به عقيده ی اكثر محققان ، واحدهای حركتی به طور كلی بر اساس ترتيب فراخوانی يكنواختی عمل می كنند كه اصل فراخوانی ترتيبی ناميده می شود كه طبق آن چنين به نظر می رسد كه واحدهای حركتی هر عضله ی معين ، از نظم و ترتيب خاصی برخوردار هستند

اجازه دهيد از عضله ی دوسر بازو به عنوان مثال استفاده كنيم

فرض كنيد كه اين عضله 200 واحد حركتی دارد كه می توانند بر مقياسی از 1 تا 200 قرار بگيرند. برای انقباض عضلانی فوق العاده ظريفی كه توليد نيروی خيلی كمی مورد نياز است ، واحد حركتی شماره ی 1 فرا خوانده می شود. اگر نياز به توليد نيرو افزايش يابد ، شماره های 2 ، 3 و 4 و همين طور از واحدهای حركتی تا رسيدن به حداكثر انقباضی كه اكثر واحدهای حركتي (البته نه تمام آن ها ) فعال شوند ، فرا خوانده می شوند.

هر زمان كه توليد نيروی معينی مدنظر باشد ، معمولا” واحدهای حركتی مشابهی و ترتيب مشابهی فرا خوانده می شوند.

مكانيسمی كه ممكن است اصل فراخوانی ترتيبی را به طور نسبی شرح دهد ، اصل اندازه هنمن می باشد.

اصل اندازه هنمن

بر اساس این قانون توانایی واحدهای حرکتی برای تولید نیرو، با اندازه تار عضلانی ارتباط مستقیم دارد

یعنی واحدهای حرکتی کوچک تر (تارهای کند انقباض)، دارای آستانه تحریک پایین تری هستند و در ابتدا فعال می شوند و به دنبال آن به تدریج واحدهای حرکتی بزرگ تر (تارهای تند انقباض) فراخوانی می شوند. این الگوی فعال سازی منظم، اجازه می دهد تا نیروی لازم جهت اجرای فعالیت های مختلف به صورت متعادل و بهینه تولید شود.

پس وزنه های سبک‌تر مستلزم نیروی کمتر می‌باشند

به علاوه تعداد فیبرهای عضلانی که توسط واحد‌های حرکتی کنترل می‌شوند ، بصورت تصاعدی افزایش می‌یابند.

درحالی‌که صدها هزار فیبر عضلانی در درون عضلات وجود دارد ، تعداد فیبرهایی که توسط هر واحد حرکتی کنترل می‌شوند بسیار متفاوت است ، از فیبرهای انگشت شمار گرفته ( واحد‌های حرکتی کوچک ) تا فیبرهای چندهزار تایی ( واحد‌های حرکتی بزرگ ) . بنابراین میزان نیرویی که واحد‌های حرکتی کوچکتر می‌توانند تولید کنند به مراتب کمتر از نیروی بکار گرفته شده توسط واحد‌های حرکتی بزرگ است.

توجه شود در فراخوانی واحدهای حرکتی، باید نقش خستگی عضلات را نیز در نظر گرفت

پس هنگامی که با وزنه‌های سبک‌تر تا حد ناتوانی تمرین میکنیم چه اتفاقی میفتد؟

همانطور که در بالا ذکر شد ، وزنه های سبک‌تر ،واحدهای حرکتی کوچکتر که نیازمند تولید نیروی کمتر می‌باشد را بکار می‌گیرند.

اگر چه در مورد ناتوانی عضلانی ، این موضوع کمی متفاوت است ، در حقیقت، برای جبران کردن میزان کم نیروی تولید شده توسط هر فیبر عضلانی ( خستگی ) که بوسیله واحد‌های حرکتی کوچک کنترل می‌شود سیستم عصبی مرکزی واحد‌های حرکتی بزرگ را بکار می‌گیرد

تهیه و تنظیم:تن آزما

در ادامه بخوانید: اضافه بار تدریجی