تعداد افراد رو به افزایشی که از دیابت و پیش دیابت رنج می برند، در مورد تاثیر مثبت تمرینات قدرتی بر روی بدنشان آگاهی ندارند.
هر شخصی ، صرف نظر از سن و وضعیت سلامتی ، به تمرینات قدرتی نیاز دارد ولی اگر سطح قند خونتان بالاتر از حد نرمال است ،
انجام تمرینات عضله سازی خیلی بیشتر برایتان ضرروریست ، خواه تمرینات بدنی و وزنه زدن خواه استفاده از کش های مقاومتی باشد.
اگر سطح قند خونتان بالاتر از حد نرمال است انجام تمرینات عضله سازی خیلی بیشتر برایتان ضرروری است ،
خواه تمرینات بدنی و وزنه زدن خواه استفاده از کش های مقاومتی باشد.
هنگامی که پیش دیابت دارید،سطح قند خون شما نسبت به فردی که از لحاظ متابولیکی سالم است، بالاتر می باشد.
اگرچه سطح قند خون این افراد به اندازه افراد دیابتی بالا نیست.
پیش دیابت علامتی است که نشان دهنده ی این است که شما از لحاظ متابولیکی سالم نبوده، و از مقاومت انسولین رنج می برید.
در صورتی که سبک زندگی خود را تغییر ندهید ، سطح گلوکز خون به مرور زمان به حدی می رسد که شما تبدیل به یک فرد دیابتی می گردید.
یک مطالعه دریافته است که 15 تا 20 درصد افرادی که پیش دیابت داشته و سبک زندگی خود را تغییر نداده اند،
بعد از گذشت یک دوره 5 ساله ، به دیابت دچار شده اند.
متاسفانه تعداد زیادی از ارائه دهندگان خدمات سلامت ، برای درمان بیمارن دیابتی ، به اندازه کافی پیش فعال نیستند.
یک مطالعه مشخص می کند که کمتر از 25 درصد از افراد دیابتی به توصیه پزشک سبک زندگی خود را تغییر می دهند.
کاهش وزن بهترین راهکار برای پایین آوردن سطح گلوکزو رساندن آن به حد نرمال است.
اگرچه تمرینات قدرتی نیز می توانند شما را دررسیدن به اهداف خودتان ، یاری کنند.
مطالعات بیانگر این است که افزایش تنها 10 درصدی توده عضلانی ، حساسیت نسبت به انسولین را بهبود بخشیده
و مقاومت انسولین را به میزان 11 درصد کاهش می دهد.
تمرین دادن عضلات بر علیه مقاومت و همچنین عضله سازی، باعث می شود که سلول های عضلانی ، گلوکز را به یک روش کارامد تر جذب کنند
که این موضوع برای کنترل سطح قند خون و سلامتی متابولیسم حیاتی است. کلید موفقیت ، پایبند بودن به تمرین است.
همچنین تمرینات هوازی نیز در کنترل گلوکز خون موثرند. بعلاوه ، هم تمرینات قدرتی و هم هوازی،
باعث بهبود ترکیب بدنی و کمک به کاهش وزن می شوند
و کاهش وزن یکی از مهم ترین راهکارهایی است که می توانید جهت نظارت و کنترل سطح قند خون انجام دهید.
افراد دیابتی ، ریزش عضلانی سریع تری را نسبت به افراد دارای قند خون طبیعی ، تجربه می کنند.
هر شخصی بطور طبیعی بعد از 30 سالگی شروع به از دست دادن عضله می کند ولی
در افراد دیابتی ، این قضیه ، بخصوص در عضلات پایین تنه ، بسیار سریع تر اتفاق می افتد.
افراد دیابتی بسیار سریع تر ریزش عضلانی را تجربه کرده و از آن بدتر همین موضوع باعث افزایش سطح قند خون این افراد می گردد.
این یک چرخه معیوب است که شما می توانید بوسیله تمرینات قدرتی با ثبات، آن را در هم بشکنید.
همچنین تحقیقات نشان می دهد که در افرادی که از دیابت نوع 2 رنج می برند، خستگی عضلانی بسیار آسان تر است.
به علاوه این افراد با کاهش قدرت عضلانی ، حتی با وجود کنترل عوامل دیگر موثر در توان عضلانی ، مواجه هستند.
افراد دارای دیابت نوع 2 ، معمولا عضلات بسیار کم و چربی بدنی بسیار زیادی دارند.
تمرینات قدرتی ، از طریق کاهش چربی و افزایش سایز عضلات، باعث اصلاح این ناهماهنگی می گردد.
ریزش عضلانی و افزایش چربی مرتبط با سن، “سارکوپنی” نام دارد.
سارکوپنی منجر به سستی و ریسک بالای ضعف بدنی و مصدومیت می گردد.
دیگر عارضه ی مرتبط با سنی که بانوان در مورد آن نگران هستند، پوکی یا شکستگی استخوان است.
یک مطالعه گسترده بر روی زنان مسن دارای دیابت نوع 2 نشان می دهد که این افراد در قیاس با
افراد دیابتی معمولی ، دارای ریسک بالاتر شکستگی ران ، پا و استخوان بازو هستند.از این میان، شکستگی ران حادترین آنهاست.
در حقیقیت بیش از نیمی از افرادی که شکستگی ران را تجربه می کنند ، با چند درجه معلولیت به زندگی خود ادامه می دهند.
آمارتعداد پیشرفت شکستگی ران در زنان در طول دوران زندگی ، زیاد است.
آمار نشان می دهد که یک سوم شکستگی های ران در نواحی مختلف آن رخ می دهد.
به علاوه ریسک مرگ و میر سالانه ناشی از شکستگی ران بین 14 تا 58 درصد می باشد.
علاوه بر این ، عوارض دیابت نظیر: نروپاتی ( صدمه به اعصاب) و رتینوپاتی (آسیب دیابتی شبکیه چشم) ، ریسک ضعف و شکستگی ها را افزایش می دهند.
شکستگی ایجاد شده در بدن یک فرد دیابتی ، به واسطه تغییر در سلول های استخوانی که به آن “استئوبلاست” می گویند ، بسیار دیرتر التیام می یابد.
به علاوه افراد دیابتی نسبت به تنش اکسایشی و التهاب مستعدتر بوده و همین موضوع باعث تاخیر در بهبود روند شکستگی می گردد.
بنابراین اگر از دیابت رنج می برید ، ریسک پوکی استخوان بسیار بالایی دارید و همچنین در صورت حادتر شدن عوارض دیابت در بدنتان، احتمال ضعف در شما افزایش می یابد.
تمرین دادن بدن برعلیه مقاومت می تواند تراکم استخوان را افزایش دهد.
مطالعات نشان می دهد که تمرین دادن عضلات بر ضد مقاومت های سنگین، سلولهای استخوانی (استئوبلاست) را
برای ساخت بافت استخوانی جدید تحریک می کند.
بنابراین ، تمرینات قدرتی نه تنها عضله سازی می کنند بلکه تراکم استخوان را نیز تقویت می سازند.
در واقع، سن استخوان و عضله به شدت با هم مرتبط بوده و هر دو به تمرینات قدرتی پاسخ مناسبی می دهند.
از انجام تمرینات قدرتی نه فقط برای سلامت عضلات بلکه جهت سلامت استخوان نیز ، اطمینان حاصل کنید.
هم اکنون می دانید که چرا تمرینات قدرتی ، در صورت داشتن دیابت نوع 2 و پیش دیابت ، ضروری است.
عضله سازی ، ریزش عضلانی و پوکی استخوان مرتبط با سن را کاهش داده
و ریسک بروز شکستگی استخوان و سارکوپنی را بسیار پایین می آورد.
بعلاوه تمرینات قدرتی و ساخت عضله، حساسیت نسبت به انسولین را بهبود بخشیده و میزان قند خون بدن را کاهش می دهند.
در واقع بعضی از افراد می توانند بلافاصله بعد از تشخیص دیابت نوع 2، از طریق کاهش وزن این عارضه را درمان کنند.
آمار بهبود یافتگان از لحاظ سلامتی متابولیک حتی با وجود داشتن پیش دیابت نیز می تواند بالا باشد.
در نظر داشته باشید که تغییرات سبک زندگی نیز حائز اهمیت است. سعی کنید از نظر جسمانی فعال بوده و عضلاتتان را بر علیه مقاومت تمرین دهید.
تهیه و تنظیم: تن آزما
[su_note note_color=”#5abf5d” text_color=”#000000″ radius=”18″]
[/su_note]
https://tanazma.com/?p=2912
